Madonna mia, pietà chiam'et aita,
Ch'io moro e stento a torto, e pur volete.
Io grido e nol sentete,
"Acqua madonna al foco,
ch'io mi sento morire, a poco a poco".
Vostra altiera beltà, sola infinita,
è causa ch'io me abbruscia, e'l consentete.
Io grido…
Hormai le scema l'affanata vita,
Nol credi, e con vostri occhi lo vedete.
Io grido…
Di chiedervi mercè son quasi roco,
sol della pena mia prendete gioco.
Pur grido in ogni loco
"Acqua madonna al foco,
ch'io mi sento morire, a poco a poco".
Mijn vrouwe, ik roep om genade en hulp,
onterecht ben ik uitgemergeld, maar toch duld ik het.
Ik schreeuw het uit maar jij luistert niet,
"Gooi water op het vuur, vrouwe,
want ik voel mezelf stukje bij beetje sterven."
Je verheven schoonheid, uniek en grenzeloos,
doet mij verschroeien, maar jij trekt het je niet aan.
Ik schreeuw het uit …
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.