xx

O Tempo, o ciel

Tekst: Francesco Petrarca

O Tempo, o ciel volubil, che fuggendo
Inganni i ciechi e miserabil mortali;
O dì veloci più che vento e strali,
Or ab esperto vostre frodi intendo.

 

Ma scuso voi, e me stesso riprendo:
Che Natura a volar v’aperse l’ali;
A me diede occhi: ed io pur ne’ miei mali
Li tenni; onde vergogna e dolor prendo.

 

E sarebbe ora, ed è passata omai,
Da rivoltarli in più secura parte,
E poner fine agl’infiniti guai.

 

Né dal tuo giogo, Amore, l’alma si parte,
Ma dal suo mal; con che studio, tu ‘l sai:
Non a caso è virtute, anzi è bell’arte.

 

 

xx

xx

Vertaling: Ike Cialona

O tijd, o hemelrond dat draait en vliedt
en dat de arme, blinde mens bedriegt,
o dag die sneller dan de wind vervliegt,
ik zie hoe elk van jullie ons misleidt.

 

Dat is niet jullie schuld, maar die van mij,
want jullie zijn met vleugels uitgerust,
en ik kreeg ogen, die ik heb gericht
op ’t kwade, wat mij nu bedroeft en spijt.

 

De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.