Madrigali Libro VIII

BALLO DELLE NINFE DELL'ISTRO

.

a cinque voci con doi violini
(Sonetti di Ottavio Rinuccini)
& Introdutione al ballo. Entrata innanzi al ballo
Poeta formato così dice:

9. Volgendo in ciel per immortal sentiero
le ruote della luce alma e serena,
un secolo di pace il sol rimena
sotto il re novo del Romano Impero.
Su, mi si rechi omai del grand’Ibero
profonda tazza inghirlandata e piena,
che correndomi al cor di vena in vena,
sgombri da l’alma ogni mortal pensiero.
Venga la nobil cetra.
(Ricevuto il chitarrone dalla ninfa,
si volta verso l’altre e così gli parla)
Il crin di fiori cingemi, o Filli.
(Qui gli pone la ninfa la ghirlanda,
poi parla il poeta come segue)
io ferirò le stelle
cantando del mio re gli eccelsi allori.
(Qui nel chitarrone da lui sonato così segue)
E voi che per beltà, donne e donzelle,
gite superbe d’immortali onori,
movete al mio bel suon le piante snelle,
sparso di rose il crin leggiadro e biondo,
(Qui alzando la voce con più forza
invita le ninfe dell’Istro a danzar anch’elle)
e lasciato dell’Istro il ricco fondo,
vengan l’umide ninfe al ball’anch’elle.
(E le ninfe dell’Istro escono
al tempo di essa entrata come le prime
e, giunte al loro determinato loco,
tutte le ninfe insieme danzano il seguente ballo)
Movete al mio bel suon le piante snelle,
sparse di rose il crin leggiadro e biondo,
e lasciato dell’Istro il ricco fondo,
vengan l’umide ninfe al ball’anch’elle.
Fuggano in questo dì nembi e procelle
d’aure odorate al mormorar de l’onde,
fatt’eco al mio cantar, rimbombi il mondo
l’opre di Ferdinando eccelse e belle.
(Qui in questo loco, finita la presente prima parte,
si fa un Canario o un Passo e Mezzo
od altro balletto a beneplacito, senza canto,
poi si ritorna sopra la prima aria come segue,
cangiando mutanza. Qui il ballerino può far
un par di ballettini a suo piacere senza canto).
(Biagio Marini, Balletto V alla Allemanna
e Corrente a tre, op.8)
(Poi viene a seconda parte, come segue)
Ei l’armi cinse e su destrier alato
corse le piagge e su la terra dura
la testa riposò sul braccio armato.
Le torri eccelse e le superbe mura
al vento sparse e fe’ vermiglio il prato,
lasciand’ogni altra gloria al mondo oscura.

 

 

.

BALLET VAN DE NAJADES VAN DE DONAU

.

voor vijf stemmen en twee violen
(Sonnetten; Ottavio Rinuccini)
& Inleiding tot het ballet. Entrata voor het ballet.
Bewegingsloos spreekt de dichter aldus:

Terwijl Apollo zijn wagen van gezegend,
vredig licht langs zijn eeuwige hemelbaan drijft,
brengt hij een tijdperk van vrede met zich mee
onder de nieuwe koning van het Romeinse rijk.

Kom, schenk me een beker krachtige Spaanse wijn in,
vol tot aan de rand en versierd met bloemen,
wijn die door mijn aderen naar mijn hart zal stromen
en alle sterfelijke zorgen uit mijn ziel zal verbannen.

Breng me mijn nobele lier.
(Als zijn lier door één van de meisjes is overhandigd,
wendt hij zich tot de anderen met deze woorden)
Plaats de bloemrijke kroon op mijn voorhoofd, o Phyllis.
(ze plaatst de krans op zijn hoofd,
dan spreekt de dichter als volgt)
Ik zal met mijn lied naar de sterren reiken
in het prijzen van de verheven deugden van mijn koning.
(hij begeleidt zichzelf op de lier als hij zingt)

[ . . . ]

De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.