Catulli Carmina

ACTUS 1

Tekst: Gaius Valerius Catullus

I. Odi et amo. Quare id faciam

Odi et amo. Quare id faciam,
fortasse requiris?
Nescio, sed fieri
sentio et excrucior.

II. Vivamus mea Lesbia

Vivamus, mea Lesbia, atque amemus,
rumoresque senum severiorum
omnes unius aestimemus assis!
Soles occidere et redire possunt;
nobis cum semel occidit brevis lux,
nox est perpetua una dormienda.
Da mi basia mille, deinde centum,
[dein mille altera, dein secunda centum,]1
deinde usque altera mille, deinde centum.
Dein, cum milia multa fecerimus,
conturbabimus illa, ne sciamus,
aut ne quis malus invidere possit,
cum tantum sciat esse basiorum.

III. Ille mi par esse deo videtur

Ille mi par esse deo videtur,
ille, si fas est, superare divos,
qui sedens adversus identidem te
spectat et audit
dulce ridentem, misero quod omnis
eripit sensus mihi, nam simul te,
Lesbia, aspexi, nihil est super mi
[vocis in ore,]1
lingua sed torpet, tenuis sub artus
flamma demanat, sonitu suopte
tintinant aures, gemina teguntur
lumina nocte.

Otium, Catulle, tibi molestum est:
otio exsultas nimiumque gestis:
otium et reges prius et beatas
perdidit urbes.

IV. Caeli, Lesbia nostra

Caeli, Lesbia nostra, Lesbia illa.
illa Lesbia, quam Catullus unam
plus quam se atque suos amavit omnes,
nunc in quadriviis et angiportis
glubit magnanimi Remi nepotes.

V. Nulli se dicit

[Nulli]1 se dicit mulier mea nubere malle
Quam mihi, non si Iuppiter ipse petat.
Dicit: sed mulier cupido quod dicit amanti
In vento et rapida scribere oportet aqua.2


1 Orff: "O mea Lesbia! Nulli"
2 Orff voegt toe:

Catullus et Caelio exeunt. Appaudunt senes dicentes:
Senes
Placet, placet, placet,
optime, optime, optime!

.

Akte I

.

I. Ik haat en ik bemin

Ik haat en ik bemin. Waarom ik dat doe,
vraag je je af?
Ik weet het niet, maar het gebeurt
en het doet me pijn.

II. Laten wij leven, mijn Lesbia

Laten wij leven, mijn Lesbia, en laten wij beminnen,
laten wij om de praatjes van strenge
oude mannen geen sikkepit geven.
Zonnen kunnen ondergaan en terugkeren:
wanneer het korte licht eenmaal voor ons is ondergegaan,
moeten wij één onafgebroken nacht slapen.
Geef mij duizend kussen, daarna honderd,
daarna een tweede duizend, dan een volgende honderd,
daarna weer duizend, en weer honderd.

De tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.

Voor de volledige "Catuli Carmina" klik hier