«Люблю тебя!»
Шепнула дню заря
И, небо обхватив, зарделась от признанья,
И солнца луч, природу озаря,
С улыбкой посылал ей жгучие лобзанья.
А день, как бы ещё не доверяя,
Осуществлению своих заветных грёз,
Спускался на землю, с улыбкой утирая
Блестевшие вокруг ряды алмазных слёз...
"Ik hou van je!"
fluisterde de dageraad tegen de dag
en, de hemel omvattend, blozend door die bekentenis,
en met een zonnestraal de natuur beschijnend,
stuurde hem met een glimlach haar warme kus.
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.