Речная лилея, головку поднявши на небо глядит;
А месяц влюбленный лучами уныло её серебрит...
И вот она снова поникла стыдливо, к лазурным водам;
Но месяц все бледный и томный как призрак, сияет и там...
De slanke waterlelie
Schouwt droomend omhoog uit het meer,
Daar blikt de droeve mane
Zoo liefdrijk op haar neêr.
Beschaamd trekt zij haar kopje
Weder terug in den vloed;
Ook daar ontwaart de bloeme
Der mane liefdrijke groet.
Webontwerp en vertalingen: Bert Nieuwenhuize © (tenzij anders vermeld) Geen publicatie of gebruik zonder toestemming.
xx
Neem contact op via de link bovenaan de pagina's. Vermeld waarvoor u de tekst wilt gebruiken, deze zal u dan per ommegaande worden toegestuurd.
Bij publicatie dient u naam en bron te vermelden. Publicatie voor commerciële doeleinden is niet toegestaan.
