Он незнатной был породы,
Он возрос среди народа,
Но гонимий местью царской,
Злобной завистью боярской,
Он обрёк себя страданью,
Казням, пыткам, истязанью,
И пошёл вещать народу,
Братство, равенство, свободу.1
И, восстанье начиная,
Он бежал в чужие краи
Из царева каземата,
От кнута, щипцов и ката.
А народ, восстать готовый
Из-под участи суровой
От Смоленска до Ташкента
С нетерпеньем ждал студента.1
Ждал его он поголовно,
Чтоб идти безпрекословно,
Порешить в конец боярство,
Порешить совсем и царство,
Сделать общими именья
И предать навеки мщенью
Церкви, браки и семейство!1
Мира старого злодейство!1
1 Sjostakovitsj voegt hier toe: "`Ekh!" ("Эх!").
(een Russisch begrip dat sterke gevoelens uitdrukt van
bijvoorbeeld spijt, verwondering, afschuw of trots)
Hij was niet van hoge rang,
Niet van adel of grote waarde,
Hij werd grootgebracht onder het volk
Aan de boezem van Moeder Aarde.
Maar de vijandschap onder edelen
En de wraakgevoelens van de tsaar
Dreven hem tot verdriet en kwelling
En hij koos het pad van martelaar.
Hij trok eropuit om de mensen
Vrijheid, liefde en gelijkheid te leren,
Om ze aan te sporen tot verzet;
Maar om zich tegen straf te weren
Van gevangenis, zweep en galg,
Heeft hij zich tot het buitenland gewend.
Terwijl de mensen hoopvol wachtten
Van Smolensk tot aan Tasjkent,
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden