Nad Babim Yarom pamyatnikov nyet.
Krutoi obryv, kak groboye nadgrobye.
Mne strashno,
mne sevodnya stolko let,
kak samomu yevreiskomu narodu.
Mne kazhetsa seichas — ya yudei.
Vot ya bryedupa dryevnemu Egiptu.
A vot ya, na kryeste raspyaty, gibnu,
i da sikh por na mne — sledi gvazdey.
Mne kazhetsa, shto Dreifus — eta ya.
Meshchanstvo — moi danoschik i sudya!
Ya za reshotkoy, ya papal v koltso,
zatravlennyi, oplyovannyi, obolgannyi,
damachki s bryusselshmi oborkami,
viszha, zontami tichut mne v litso.
Mne kazhetsa, ya — malchik v Bielostoke.
Krov lyotsya, rastekayas pa palam.
Beschinstvuyut vozhdi traktirnoy stoiki.
I pakhaut vodkoy s lukom popolam.
Ya, sapagom otbroshennyi, bessilny,
naprasna ya pogromshchikov molyu.
Pad gogot: “Bey zhidov! Spasai Rossiyu!”
Labaznik izbivaet mat moyu.
O russhy moi narod, ya znayu,
ty pa sushchnosti internatsionalen,
no chasta te, chi ruki nechisti,
tvoim chisteishim imyenem bryatsali.
Ya znayu dobrotu moyei zyemli.
Kak podla, shto i zhilachkoi ne drognuv,
antisemity narekli sibya:
“Soyuzom russkova naroda.”
Mne kazhetsa, ya — eta Anna Frank,
prozrachnaya, kak vyetochka v aprele,
i ya lyublyu, i mne nye nado fraz,
no nado, shtob drug v druga my smotreli.
Kak malo mozhno videt, obonyat!
Nelzya nam listev i nelzya nan neba,
no mozhno ochen mnoga —
eta nezhno drug druga
vtyomnoy komnate obnyat!
— “Syuda idut!”
— “Nye boysa. Eta guly samoi vesny,
ona idyot syuda.
Idi ko mne,
dai mne skoreye guby!”
— “Lomayut dver!”
— “Nyet! Eta ledokhod!”
Nad Babim Yarom shelest dihkh trav,
dyerevya smotryat grozno, po-sudeiski.
Zdes molcha vsyo krichit,
i, shapku snyav,
ya chuvstvuyu, kak myediemo sedeyu.
I sam ya, kak sploshnoy bezzvuchny krik,
nad tysyachami tysyach pogrebyonnykh,
Ya — kazhdy zdes rasstrelyanny starik,
Ya — kazhdy zdes rasstrelyanny rebyonok.
Nishto vo mne pro eta nye zabudet.
“Internatsional” pust progremit,
kogda naveh pokhoronen budet
pasledni na zyemle antisemit.
Yevreiskoy krovi nyet v krovi moyei,
no nenavisten zloboy zaskaruzloy
ya vsem antisemitam kak yevrei,
ipatomu ya nastoyashchiy russkiy!
Er staat geen monument op Babi Yar.
De steile afgrond is als een grove grafsteen.
lk ben bang.
Vandaag voel ik mij zo oud
als het Joodse volk.
Nu voel ik dat ik een Jood ben.
Hier dwaal ik door het oude Egypte.
En hier, aan het kruis, hang ik en sterf,
en ik draag nog de sporen van de spijkers.
Nu voel ik dat ik Dreyfus ben.
Het bourgeoise gepeupel klaagt me aan en veroordeelt me!
lk zit achter tralies. lk ben ingesloten,
vervolgd, bespuugd, belasterd.
En keurige dames in kanten franjes
krijsen en porren met hun parasols in mijn gezicht
Ik voel dat ik een jongen in Bialystok ben
Bloed stroomt overal over de vloer.
Het opgehitste gepeupel in de kroeg begaat zijn schanddaden.
Ze stinken naar wodka en uien.
Ik lig hulpeloos tegen de grond getrapt,
tevergeefs smeek ik mijn vervolgers.
Zij spotten: Dood aan de Smousen, red Rusland!''
Een graankoopman molesteert mijn moeder.
O mijn Russische volk, ik weet dat jullie
diep van binnen internationalisten zijn,
maar zij die vuile handen hebben,
hebben je goede naam misbruikt.
lk weet dat mijn land goed is.
Hoe vals is het, dat, zonder enige schaamte,
de antisemieten zich uitgeroepen hebben tot
''De Unie van het Russische Volk!''
lk voel dat ik Anne Frank ben,
doorschijnend als boomblaadjes in april
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden
Webontwerp en vertalingen: Bert Nieuwenhuize © (tenzij anders vermeld) Geen publicatie of gebruik zonder toestemming.
xx
Neem contact op via de link bovenaan de pagina's. Vermeld waarvoor u de tekst wilt gebruiken, deze zal u dan per ommegaande worden toegestuurd.
Bij publicatie dient u naam en bron te vermelden. Publicatie voor commerciële doeleinden is niet toegestaan.
