Dmitri Sjostakovitsj, Liederen Nederlands vertaald

8 Britse en Amerikaanse volksliedjes no. 4

Oh! the Oak and the Ash

Tekst: Volkslieder

A North Country maid up to London had strayed
Although with her nature it did not agree,
Which made her repent, and so bitterly lament,
Oh I wish again for the North Country.
Oh the oak and the ash and the bonnie ivy tree,
They flourish at home in my own country.

O fain would I be in the North Country,
Where the lads and lasses are making of hay;
There should I see what is pleasant to me,
A mischief light on them entic'd me away!
Oh the oak and the ash, etc.

I like not the court, nor the city resort,
Since there is no fancy for such maids as me;
Their pomp and their pride I can never abide,
Because with my humor it does not agree.
Oh the oak and the ash, etc.

How oft have I been in Westmoreland green,
Where the young men and maidens resort for to play,
Where we with delight, from morning till night,
Could feast and frolic on each holiday.
Oh the oak and the ash, etc.

The ewes and their lambs, with the kids and their dams,
To see in the country how finely they play;
The bells they do ring, and birds they do sing,
And the fields and the gardens are pleasant and gay.
Oh the oak and the ash, etc.

At wakes and at fairs, being freed of all cares,
We there with our lovers did use for to dance;
Then hard hap had I, my ill fortune to try,
And so up to London, my steps to advance.
Oh the oak and the ash, etc.

But still I perceive, I a husband might have,
If I to the city my mind could but frame;
But I'll have a lad that is North Country bred,
Or else I'll not marry, in the mind that I am.
Oh the oak and the ash, etc.

A maiden I am, and a maid I'll remain,
Until my own country I again I do see,
From here in this place I shall ne'er see the face
Of him that's allotted my love for to be.
Oh the oak and the ash, etc.

Then farewell my daddy, and farewell my mammy,
Until I do se you, I nothing but mourn;
Rememb'ring my brothers, my sisters, and others,
In less than a year I hope to return.
Oh the oak and the ash, etc.

..

O! De eik en de es

.

Een meisje uit het noorden was in Londen aangeland,
Maar dat niet strookte met haar natuur,
Waardoor zij berouw had en bitterlijk klaagde.
O, ik verlang weer zo naar het noorden.
O, de eik en de es en de mooie klimop,
Bloeien thuis in mijn eigen land.

O ik zou het fijn hebben in het noorden,
Waar jongens en meisjes stoeien in het hooi;
Daar zou ik zien wat me zo dierbaar is,
Een bedrieglijk licht heeft me weggelokt!
O, de eik en de es, enz.

Ik hou niet van pleinen of van de stad,
Daar heeft een meisje als ik niks te zoeken;
Hun pracht en praal staan me niet aan,
Want het sluit niet aan bij hoe ik ben.
O, de eik en de es, enz.

Hoe vaak ben ik in het groene Westerland geweest,
Waar de jongens en meisjes komen om te spelen,
Waar we genoeglijk, van de ochtend tot de avond,
Elke vrij dag konden feesten en dollen.
O, de eik en de es, enz.

De ooien en hun lammetjes, de kinderen op de dijk,
Te zien hoe heerlijk ze spelen op het land;
De klokken luiden, vogels zingen,
En de velden en tuinen zijn aangenaam en vrolijk.
O, de eik en de es, enz.

Bij een wake en bij een feest, onbezorgd waren we
Met ons lief, die overal wel dansen wilde;
Toen had ik pech, het noodlot beproefde mij,
En mijn stappen brachten mij in Londen.
O, de eik en de es, enz.

Maar ik blijf hopen, dat ik ooit een man zal hebben,
Omdat ik het in de stad helemaal niet vinden kan;
Ik zal een jongen hebben die in het noorden is getogen,
Anders zal ik niet trouwen, in mijn toestand.
O, de eik en de es, enz.

Ik ben maagd, en maagd zal ik blijven,
Tot ik mijn vertrouwde land weer zie
Hier op deze plek zal ik hem nooit ontmoeten,
Die voor altijd mijn liefde toegewezen krijgt.
O, de eik en de es, enz.

Vaarwel dan papa, vaarwel mama
Tot ik jullie weerzie zal ik alleen maar treuren;
Ik denk aan mijn broers, zusters en anderen,
In minder dan een jaar hoop ik weer thuis te zijn.
O, de eik en de es, enz.