Es ligt in bet Sheyndl, mayn Sheyndl,
mit ir oikh tsuzamen dos kind,
in shtub iz nito keyn eyn shpendl,
in fenster dort blozt zikh der vint.
Aaaah...
Der vinter, der vinter iz do shoyn,
shrayt kinder, keyn koyekh s'nito!
Oy, shrayt zhe, Oy, shrayt zhe,
ir kinder, der vinter, er iz viderdo,
Aaaah...
Sheyndl ligt op bed, mijn Sheyndl,
en met haar samen het kind,
er is geen splinter om de hut te verwarmen,
door het raam blaast koud de wind.
Ah ...
De winter, de winter is er al,
lijden in stilte heeft geen zin.
O huil maar, huil maar,
kinderen, de winter treedt weer in.
Ah ...