Smotri: von oblako nesyotsya serebristoe;
Vezde vokrug nego siyaet nebo chistoe,
Kak molodost’ prekrasnaya tvoya.
I utra blesk na nyom tak yarko otrazhaestya;
Kak budto ulïbaetsya,
Ono pokhozhe na tebya.
Ono pokhozhe na tebya.
Smotri: von tucha tam vïkhodit odinokaya;
Ona temna, kak noch’,
Kak grust’ dushi glubokaya
Ne prosvetlit eyo siyan’e dnya
Bït’ mozhet ot togo ona mrachna tak groznaya,
Chto svetlïm oblakom dana stezya ey roznaya,
Ona pokhozha na menya,
Ona pokhozha na menya.
Kijk: er is een zilveren wolk,
en eromheen is de hemel
stralend helder, net als je jeugd.
Het ochtendlicht wordt er in gereflecteerd
en, wanneer het lijkt te lachen,
lijkt het op jou.
Lijkt het op jou.
[ . . . ]
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.