Zes romances op. 27

4. Vecher

Tekst: Lev Aleksandrovich Mey

Vishnyovïy sadik vozle khatï,
Zhuki nad vishnyami gudyat,
Plug s nivï pakhari tashchat,
I, raspevayuchi, devshatï
Domoy na vecheryu speshat.

 

Sem’ya ikh zhdyot, i vsyo gotovo.
Zvezda vechernyaya vstayot,
I dochka uzhin podayot.
A mat’ skazala bï ey slovo,
Da soloveyko ne dayot.

 

Mat’ ulozhila vozle khatï
Malyutok – detochek svoikh;
Sama zasnula vozle nikh…
Zatikhlo vsyo… odni devchatï,
Da soloveyko ne zatikh.

 

.

Avond

.

Er is een kersenboomgaard naast een huis,
waar kevers rond de bomen zoemen,
de boeren ploegen meenemen uit het veld,
en de meisjes zingen
op weg naar huis.

De familie wacht op hen, alles is klaar.
De nachtster stijgt,
en de dochter serveert het avondeten.
[ . . . ]

De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.