Zes romances op. 27

6. Moya balovnitsa

Tekst: Lev Aleksandrovich Mey

Moya balovnitsa, otdavshis’ vesel’yu,
Zal’yotsya, kak ptichka, serebryannoy trel’yu,
Kak ptichka, nachnyot shchebetat’, lepetat’,
Tak milo nachnyot shchebetat’, lepetat’,
Chto dazhe dïkhan’em boyus’ ya narushit’
Garmoniyu sladkuyu devstvennïkh slov,
I tselïye dni, i vsyu zhizn’ ya gotov
Krasavitsu slushat’, i slushat’,
i slushat’, i slushat’, slushat’!

 

Kogda zh zhivost’ rechi ey glazki zazhzhyot
I shchyoki silnee rumyanit’ nachnyot,
Kogda pri ulïbke, skvoz’ alïye gubï,
Kak perlï v korallakh, blesnut eyo zubï,
O, v eti minutï ya smelo opyat’
Glyazhu ey v ochi I zhdu potseluya,
I bolee slushat’ eyo ne khochu ya,
A vsyo tselovat’, tselovat’, tselovat’!

 

Moyu balovnitsu vsyu zhizn’ ya gotov
tselovat’, tselovat’, tselovat’.

 

.

Mijn verwende ondeugd

.

Mijn verwende ondeugd gaf zich over aan plezier,
en haar zilveren lach is als gekweel.
Als ze zo betoverend en lief begint
te tsjilpen als een vogel,
durf ik niet eens te ademen, bang om de harmonie
van maagdelijke woorden te doorbreken,
en kan ik de hele dag wel naar die schoonheid luisteren,
de hele dag wel, zelfs mijn hele leven
luisteren, luisteren en luisteren!

[ . . . ]

De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.