Net, nikogda vam ne uznat’,
Kogo lyublyu ya.
Za vsyu vselennuyu eyo
Ne nazovu ya.
Davayte pet’! I budet vam
Vtorit’ moy golos,
Chto belokuraya ona,
Kak zrelïy kolos;
Chto voli ni za chto eyo
Ya ne narushu,
I, kol’ zakhochet, otdam
Vsyu zhizn’ i dushu.
Ya muki plamennoy lyubvi
Ot ney skrïvayu:
Oni nesnosnï, i ot nikh
Ya umirayu.
No kto ona… no kto ona…
Net, ya lyublyu eyo, lyublyu s takoyu siloy,
Chto pust’ umru, chto pust’ umru, no ne skazhu
Ya imya miloy, pust’ umru, pust’ umru, no ne skazhu
Ya imya miloy.
Nee, ik zal nooit zeggen
van wie ik hou.
Voor heel het universum
zal ik haar niet noemen.
Laten we zingen! Mijn zangpartij
zal je vertellen
dat haar haar goud is,
als rijpe tarwevelden,
dat ik nooit iets zal doen
tegen haar wil,
en als ze erom vraagt,
zal ik haar mijn leven en ziel geven.
[ . . . ]
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.