Zes romances op. 28

4. On tak menya lyubil

Tekst: Lev Mey

Net, ne lyubila ya! No strannaya zabota
Tesnila grud moyu, kogda on prikhodil;
To vsya krasnela ya, boyalasya chevo‐to, –
On tak menya lyubil, on tak menya lyubil!

 

Chtob nravitsya emu togda, tsvetï i te naryadï
Ya beregla, chto on po serdtsu nakhodil;
S nim govorila ya, ego lovila vzglyadï, –
On tak menya lyubil, on tak menya lyubil!

 

No raz on mne skazal:“V tu roshchu, v chas zakata
Pridesh lï?” “Da, pridu” No ne khvatilo sil.

 

Ya v roshchu ne poshla, on zhdal menya naprasno!
Togda uekhal on, serdyas na neudachu;
Neschastnïy, kak menya proklyat on dolzhen bïl!
Ya ne uvizhus s nim, mne tyazhelo, ya plachu…

 

On tak menya lyubil! on tak menya lyubil!
On tak menya lyubil! on tak menya lyubil!

 

.

Hij hield zoveel van mij!

.

Nee, ik hield niet van hem! Maar een vreemde
onrust bekroop mijn hart als hij kwam;
het ene moment bloosde ik, het volgende vreesde ik niets, –
hij hield zoveel van mij, hij hield zoveel van mij!

Om hem te plezieren, droeg ik bloemen en kleding
die hij mooi vond;
Ik sprak met hem, ik probeerde zijn blik te vangen, –
hij hield zoveel van mij, hij hield zoveel van mij!

[ . . . ]

De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.