Ty vnimayesh, vniz skloniv golovku,
Ochi opustiv i tikho vzdykhaya!
Ty ne znayesh, kak mgnovenya eti
Strashny dlya menya i polny znachenya,
Kak menya smushchayet eto molchanye.
Ya prigovor tvoy zhdu, ya zhdu reshenya
Il nozh ty mne v serdtse vonzish,
Il ray mne otkroyesh.
Akh, ne terzay menya, skazhi lish slovo!
Otchego zhe robkoye priznanye
V serdtse tak tebe zapalo gluboko?
Ty vzdykhayesh, ty drozhish i plachesh;
Il slova lyubvi v ustakh tvoyikh nemeyut,
Ili ty menya zhaleyesh, ne lyubish?
Ya prigovor tvoy zhdu, ya zhdu reshenya:
Il nozh ty mne v serdtse vonzish,
Il ray mne otkroyesh!
Akh, vnemnli zhe molbe moyey,
Otvechay, otvechay skorey!
Ya prigovor tvoy zhdu, ya zhdu reshenya!
Je luistert met gebogen hoofd,
je blik is omlaag gericht, je slaakt zacht een zucht!
Je weet niet dat dit moment
zo beangstigend en zo belangrijk voor mij is,
je weet niet hoe je zwijgen me zorgen baart.
Ik wacht op je vonnis, je beslissing.
Ofwel stoot je een mes in mijn hart,
of je voert me het paradijs binnen.
Ach, martel me niet, zeg iets!
[ . . . ]
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.