Zes romances op. 57

3. Ne sprashivay

Tekst: Alexander Strugovshchikov (naar Goethe)

Ne sprashivay, ne vyzyvay priznanya!
Molchaniya lezhit na mne pechat;
Vse vyskazat – odno moyo zhelanye,
No vtayne ya obrechana stradat!

 

Tam vechny lyod vershiny pokryvayet,
Zdes na polya legla nochnaya ten:
S vesnoyu vnov istochnik zaigrayet,
O zareyu vnov proglyanet bozhiy den,

 

I vsem, i vsem dano v chas skorbi uteshenye,
Ukazan drug, chtob serdtse oblegchit:
Mne s klyatvoy na ustakh dano odno terpenye,
I tolko bog, ikh mozhet razreshit!



.

Vraag mij niet

.

Vraag mij niet, lok geen bekentenis uit
Ik ben gedwongen tot zwijgen:
Mijn enige wens is om me uit te spreken
Maar ik ben gedoemd om in stilte te lijden.

Bergtoppen zijn bedekt met eeuwig ijs,
De velden zijn elke nacht in duisternis:
[ . . . ]

De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.